De boekenhype van het moment en hoogstwaarschijnlijk de film van deze zomer ook: “The Fault in Our Stars”. Ik kon dus niet langer het boek laten liggen en toen het boek aanwezig was in de bibliotheek heb ik het meteen meegegrabbeld. Zeggen dat ik vanaf pagina één verknocht was is overdreven, want het verhaal moet wel degelijk eerst wat op gang komen, maar eens dat de personages hebben duidelijk gemaakt wie ze zijn en waar ze voor staan ben je helemaal mee.
“The Fault in Our Stars” is een rollercoaster en een romantische drama. Dat is duidelijk, dat het boek voornamelijk voor tieners bedoeld is, is ook merkbaar en het verhaal weet toch nooit het niveau van pakweg “PS I Love You” te bereiken. En dat is natuurlijk geen slechte commentaar, alleen maar een vaststelling dat het publiek toch nog iets anders is.
Geen tranen of de aangekondigde moeilijke momenten voor mij dus, zoals ik had verwacht na de commentaren van vele andere lezers. Toch wist het verhaal mij wel te raken, omdat je mee gaat dromen met Hazel en Augustus. Omdat je hen toch nog dat beetje geluk toe wenst. En liefde.
Een aangename must-read, geen luchtig boek en toch net niet te zwaar.
https://www.goodreads.com/book/show/17118893-the-fault-in-our-stars
Ik vond het anders wel hartbrekend en hoe hard ik ook probeerde om niet te huilen, het gebeurde gewoon. Dan las Vb over “the call” en direct schoten er tranen in mijn ogen. Noem me sentimenteel, maar zo puberig vond ik dat niet.
LikeLike
Ik heb nergens gezegd dat ik het puberig vond, dat is volgens mij nog iets helemaal anders dan een boek meer gericht is op tieners dan volwassenen.
Ik heb gewoon al boeken gelezen met een gelijkaardig onderwerp die me dieper wisten te raken en die iets minder feel-good waren. Want een verhaal blijft een verhaal uiteraard, maar TFIOS is bij momenten iets te feel-good naar mijn mening op het kanker-aspect na. Daar is niks mis mee, helemaal niet, maar het doet het boek voor mij wel eerder bij de young-adults belanden. 🙂
LikeLike
Ik heb echt genoten van dit boek al bleven ook bij mij de tranen uit. Wanneer ik te ver begin na te denken over het thema geraak ik wel geëmotioneerd maar tranen met tuiten werden het niet bij dit boek, ik ben eerder bang dat dit wel het geval zal zijn bij de film, beelden weten me op zo’n moment meer te raken. Al kijk ik wel enorm uit naar de film!
LikeLike
Ik heb de film gezien: prachtig! 🙂
LikeLike
Die wil ik zeker ook nog zien! 😀
LikeLike
Boek al uitgelezen? Het behoort sowieso tot één van jouw favoriete boeken nu, niet?! 🙂 Zeker de film gaan kijken!
(Als ik jou op een schoonheidsfoutje mag wijzen: ’t is personages (niet personage’s)
LikeLike
Goh, tot mijn favorieten boeken eigenlijk niet hoor. Het was zeker een goed boek en aangenaam om te lezen, maar ik heb boeken gelezen die me harder wisten te raken… 🙂
De film staat sowieso nog op de planning! En thanks om het foutje op te merken! 😉
LikeLike
Leuk artikel. Ik heb eerlijk gezegt het boek niet gelezen maar de film wel gezoen. Ik moest er wel een paar traantjes door laten rollen. Echt een mooi verhaal.
LikeLike