Na het concert in Vorst Nationaal afgelopen december kriebelde het al snel weer om MIKA nog eens te zien. De tour begon midden januari opnieuw in Frankrijk voor de reis door te zetten naar Italië voordat het hele circus van Europa naar de andere kant van de oceaan verhuisde en Australië, Azië en Amerika zal aandoen. Nog mooier wordt het als MIKA in Nederland Utrecht aan doet in plaats van een grote zaal in Amsterdam of dergelijke. In eerste instantie werd één concert aangekondigd in zaal Ronda in TivoliVredenburg, maar dat werden er uiteindelijk drie. Het oorspronkelijke op 13 februari was in een mum van tijd uitverkocht, maandag 10 en woensdag 12 februari werden later toegevoegd.
Toen ik zelf de opties bekeek om naar één van de concerten te gaan begon het ook bij Lien te kriebelen. De enige optie om samen naar de concerten te gaan was echter 13 februari. Dat reeds uitverkocht was. Het duurde enkele weken en verschillende Ticketswap-meldingen, maar uiteindelijk wist Lien 2 kaartjes te bemachtigen en legden we een driedaagse naar Utrecht vast.
En zo bevond ik me dus deze ochtend in de trein richting het knusse Utrecht. Eens aangekomen rond de middag aten we een kleine lunch in Starbucks en checkten we in het hotel (NH Hotel op het Jaarbeursplein). Een ruime kamer op de vijfde etage met een nette badkamer! Omdat er enkel en alleen staanplaatsen zijn in de Ronda kozen we ervoor tijdig te gaan aanschuiven en na wat voedsel en drinken op te pikken in Albert Heijn. Vanaf daar is TivoliVredenburg maar enkele minuten stappen en het voordeel is dat er verschillende concertzalen zijn in hetzelfde gebouw en dus een grote hal. Met andere woorden, aanschuiven zouden we binnen doen! Geen last van de felle regenbuien of enorme rukwinden.
Als we aankwamen kregen we nummertje 46 en 47 toegewezen in de rij, iets drukken dat we hadden verwacht, maar onze hoop voor een goed plekje was dus bijzonder groot. In tegenstelling tot hier waren de fans voornamelijk van Nederlandse afkomst en minder Fransen. Dat resulteerde in een gezellige drukte en het duurde niet heel lang of we waren met verschillende mensen aan de praat. Reuze fijn!
Rond half zes werden we opgesteld volgens nummer en werd er vriendelijk verzocht niet te trekken, duwen of stampen en zo te zorgen dat de manier van de zaal binnenkomen eerlijk en rustig zou verlopen. Wanneer de poort openging werd het toch een beetje hectischer en wisten er enkelingen tussen de fans die al uren aan het schuiven waren in te kruipen. Aan de trappen voor de zaal was het dan nog een half uurtje wachten en de tactische opties voor de zaal goed binnen te geraken te overlopen. Vlak voor het lint openging verzocht de security ons nogmaals niet te lopen of te trekken omwille van de veiligheid en dat de zaal groot genoeg was.
Niet lopen ging goed tot bovenaan de trap. Vandaar werd het toch rennen. Maar over die veiligheid had de security zeker niet gelogen, vlak voor de zaal is een afstapje dat niet opvalt als enkele honderden fans het op een rennen zetten… Velen hebben zich daar mispakt, maar we scoorden een plekje op de tweede rij met fantastisch zicht.
Omdat de zaal maar kort voor het voorprogramma openging was het niet echt lang wachten of Charlotte betrad het podium. Niet diegene die het voorprogramma verzorgde tijdens het concert in Vorst trouwens. Zelf is ze Brits, maar heeft ze Nederlandse familie, en die waren allemaal aanwezig vanavond. De gehele set was akoestisch waardoor de oordopjes op zich niet nodig waren maar wel voor intimiteit in de zaal zorgde. Het moet zowaar het beste voorprogramma geweest zijn voor MIKA dat we al genoten!
Iets later dan voorzien betrad MIKA eindelijk het podium, eerder die dag had hij een interview in Den Haag ter promotie voor de concerten in Australië en had hij vertraging omwille van het verkeer. Maar daar was hij dan. Geen grootse set deze keer, noch een catwalk maar wel een band die strak speelt en de man himself die enorm veel zin en plezier had in het concert. ‘Ice Cream’ en ‘Dear Jealousy’ werden ook woord voor woord meegezongen!
Ondanks het gebrek aan de regenboog op het podium verwijst MIKA ook gedurende deze show naar de kleuren en de gevoelens. Nog steeds is geel de kleur van liefde, ‘Origin of Love’. Tijdens dat nummer wordt een gigantisch hart dat tijdens het wachten voorzien werd van de namen van de aanwezige fans en in het groot ‘Holland loves you’ het podium opgegooid. MIKA schopt het maar al te graag het publiek terug in die hem het hart maar al te graag terug bezorgd. Hij vergelijkt het op het einde als die ene, ambetante, liefde die steeds maar weer blijft terugkomen hoe ver je het ook gooit. Daarna draagt hij het hart rond hem en vindt hij dat iedereen met de fysieke liefde zou moeten rondlopen. Op die manier zou iedereen kunnen zien hoe groot elkanders liefde is.
Tijdens ‘Big Girl (You are Beautiful)’ duikt hij het publiek in via het balkon en neemt hij daar centraal plaats, glunderend kijkend over het publiek aan het podium. Dat diegene die uren geschoven hebben zo lang hebben staan wachten om hem van zo ver te zien grapt hij. Van bovenaf schept hij een sfeer door ieders ogen te laten sluiten waarop iedereen zich uit de bol kan laten gaan op het nummer. Het duurt iets langer voor Max Taylor, de bassist, naar beneden te komen dan voor MIKA.
Tijdens ‘Underwater’ mag een Nederlandse fan het podium op die hem graag Nederlands wens te leren. Het wordt een hilarisch moment waarbij hij de zaal opdeelt in de hel, de hemel en het vagevuur.
Hij beloofde in de Nederlandse pers ook dat hij fan requests zou aannemen, en ook die belofte komt hij na. Wanneer hij vraagt welk nummer we graag willen horen wordt zowat elk nummer gegild. ‘All She Wants’ wil hij niet spelen, maar all-time favourite ‘Billy Brown’ wel. Dat de band duidelijk goed op elkaar en op MIKA ingespeeld is, is duidelijk dat zowat ieder nummer dus zomaar uit de hoed kan getoverd worden.
Gelukkig zijn de bindteksten tijdens de Nederlandse show allemaal in het Engels, dat maakt het een stuk makkelijker en fijner om te luisteren naar zijn verhalen. Zo bekend hij enorm genoten te hebben van de mini-residentie die de shows in Utrecht waren en dat het voelde als een weekje vakantie tijdens de tour. Maar de fietsers in Nederland (en Amsterdam) vindt hij verschrikkelijk! Zeker wanneer hij op straat loopt, een beetje afgeleid geraakt en langs alle kanten (bijna) aangereden wordt door fietsers. Hierdoor heeft hij zowat alle vloek- en scheldwoorden in het Nederlands geleerd en zich duizend maal geëxcuseerd. Maar de laatste keer stopte een dame om hem de huid vol te schelden en deze keer had hij geen zin om zich te excuseren. Dus begon hij maar te dansen. En, fantaseert hij, misschien staat de dame in kwestie vanavond ook in de badkamer te dansen… Zoals wij ook allemaal moeten doen als het even slecht gaat. Gewoon, beginnen dansen.
‘Lollipop’ zet hij in met een luidkeels meegezongen ‘Broeder Jacob’. Om één of andere reden miste ‘Platform Ballerinas’ vanavond in de setlist, maar krijgen we wel ‘Popular Song’ als extraatje. Ook het acapella gedeelte van ‘Happy Ending’ moeten we jammer genoeg missen, maar in ruil leert hij gitaar spelen door Tim van der Kuil. Het levert een fantastische outro van het nummer op en een breed, schattig, glimlachende MIKA!
Na ‘Love Today’ krijgt hij antwoord op de vraag of we deze avond allemaal naar Burger King gingen, want door een fanactie was iedereen voorzien van gouden kroontjes voor tijdens ‘We Are Golden’. Zijn geluk kon duidelijk niet op als hij het door had.
Toen hij terugkwam voor de bisnummers meldde hij ons dat ze de curfew van de zaal hadden bereikt, maar toegestaan kregen de show nog af te ronden zoals voorzien. Er volgde een uitgelaten versie van ‘Grace Kelly’ en ‘Tiny Love (reprise)/Stay High’. De atmosfeer in het publiek was overweldigend en MIKA genoot er zichtbaar van.
Na de show besloten we nog te gaan wachten aan de artiestenuitgang, dat enigszins verstopt zit en je al echt moet weten zijn om het terug te vinden. Jammer genoeg zagen we een truck en een taxi wegrijden, maar geen MIKA. Voordat we onze hotelkamer opzochten keerden we nog wel even naar McDo (die 24/24 open is) voor een kleine snack, wat van al die energie hadden we wel een klein hongertje gekregen.
Zo ontzettend blij dat we alsnog naar deze show afzakten. Door het kleine karakter van de zaal (2000 mensen) voelde de show duizenden keren intiemer en de connectie des te groter met MIKA. Doordat er minder show was lag de nadruk ook meer op de muziek waardoor er plots ook andere dingen mogelijk leken te worden. Ontzettend fijn!
Setlist:
- Ice Cream
- Dear Jealousy
- Relax, Take it Easy
- Origin of Love
- Big Girl (You are Beautiful)
- Tiny Love
- Underwater
- Billy Brown
- Blue
- Tomorrow
- Elle Me Dit
- Lollipop
- Popular Song
- Happy Ending
- Love Today
- We Are Golden
- Grace Kelly
- Tiny Love (reprise)
- Stay High
Froy's Blog 
ZALIG!!!
LikeLike