Het heeft lang geduurd, we hebben met z’n allen afgeteld, verlangd en gedroomd. En het mag en kan eindelijk weer: concerten en festivals zonder bubbels (tenzij als drank), zonder mondmaskers of andere maatregelen. Enige vereiste? Gevaccineerd zijn, negatief getest zijn of reeds besmet geweest met Covid.
Festival Ronquières kondigde, samen met Pukkelpop aan, te zullen doorgaan en gebruik te maken van het Covid Safe Ticket. En waar Pukkelpop uiteindelijk toch moest terugkomen op die woorden omdat het zichzelf overschatte, daar slaagde Festival Ronquières nog DE naam van de festivalzomer toe te voegen nadat ze de Lokerse Feesten (wel nog een bubbel-editie) op een minuut wisten uit te verkopen, de Italiaanse Eurovisie-winnaar van 2021: Måneskin!
Omwille van een ontsteking bij de drummer moest Måneskin uiteindelijk zijn passage afzeggen voor de Lokerse Feesten en naarmate het duidelijk werd dat Festival Ronquières zeker zou kunnen doorgaan en de datum dichterbij kwam geraakte de eerste festivaldag uiteindelijk zelfs volledig uitverkocht. Dat betekende dat er aan de helling van Ronquières zo’n 25 000 mensen zouden genieten van een heerlijke festivaldag.
Genieten deden we, we zijn halverwege augustus en de zomer lijkt juist dit weekend plaats te vinden. Na een stevige autorit wandelen we de toegangspoorten van het festival tegemoet, met een mondmasker op onze snoet. Want vanop de parking tot na de controle op een Covid Safe Ticket moet je dat verplicht op! Eens je binnen bent wordt je verwelkomd zonder mondmasker, zonder afstandsregels en schuiven de medewerkers je met veel plezier een festivalbandje rond je arm, voorzien van een Payconiq-chip waarmee je heel de dag/weekend cashless kan betalen.
Na een toiletbezoek, een korte verkenning van het terrein en een drankje te scoren genieten we uiteindelijk van de eerste band die we zien die dag: Dionysos. Een Franse band met al aardig wat jaren op de tellers die enorm blij zijn ook terug op het podium te staan. Ze brengen een heel energieke, en bij momenten absurde, show en doen qua geluid een beetje denken aan Kaiser Chiefs. Meermaals trekt de frontman het publiek in, soms tot frustratie van de security. Die frustraties worden beantwoord met een frontman die naar het front of house trekt doorheen het hele publiek. Zichtbaar blij terug te kunnen en mogen optreden.
Broeierig warm is het wel, het lijkt wel alsof de zomer van 2021 zich uitsluitend dit weekend afspeelt wat er ons toe aanzet onze dorst te lessen, de tactiek voor een goede plaats te scoren voor wat wij als hoofdact van de dag te beschouwen en de merchandising op te zoeken. Ondertussen zien we de beelden van het optreden van Ico, op het Bâbord-podium, voorbij komen.
Pomme haar optreden slaan we gade tijdens het verorberen van een vroege avondmaaltijd op de heuvel langs Tribord-zijde. Het is een prachtig beeld om terug een mensenzee te zien volop te genieten van de zon, de muziek en het feest vieren. Pomme brengt een mooie show en wanneer we ons een plaatsje zoeken voor Måneskin zien we een champignon dat lijkt weggelopen te zijn uit Super Mario.
Voor Måneskin mag aantreden mag Black Box Revelation weer de andere kant van de helling van Ronquières in brand zetten, maar het is duidelijk dat er toch veel blijven hangen rond het Tribord-podium waar Måneskin vanaf iets voor zeven uur zal aantreden voor zijn eerste Belgische optreden na de Eurovision-overwinning. De fans die blijven hangen worden getrakteerd op een soundcheck die de band zelf komt uitvoeren op het podium. Ze worden op luid gegil en applaus onthaald en de klank mag dan niet volledig afgesteld zijn voor het publiek (de zang van Damiano werden uit de mix gehouden), de fans zingen luidkeels mee tijdens ‘I Wanna Be Your Slave’ en Damiano, Ethan, Victoria en Thomas genieten zichtbaar.
Wanneer Black Box Revelation gestopt is met spelen blijft het publiek aanzwellen en proberen zo dicht mogelijk tot bij het podium te geraken. Dat de annulatie van de Lokerse Feesten ook effect had op de kaartverkoop van Festival Ronquières wordt duidelijk als iets rond zevenen plots “Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!” gescandeerd wordt door het publiek. De presentator van het festival meldt dat we nog heel even geduld moeten hebben maar iets na klokslag zeven uur razen de Italianen het podium op voor een bijzonder energieke ‘In nome del Padre’.
Met ‘Zitti e Buoni’ zetten ze meteen één van hun grootste hits heel vroeg op de setlist, altijd een gevaar, maar ondanks de Italiaanse tekst wordt het nummer van voor tot achteraan luidkeels meegezongen en Damiano weet zonder veel moeite het publiek hun stem schor te laten meeschreeuwen. Het is van meet af aan duidelijk, het viertal heeft er ontzettend veel zin in en loopt energiek heen en weer over het podium, de fans hebben de Eurovisie-winnaars volledig in hun arm gesloten en hun muziek zit nu al diep in het geheugen gegrift.
Vermoedelijk opteerde Måneskin toch ook voor enigszins een vorm van veiligheid en plaatsten ze ook een heleboel covers in hun setlist, ‘I Wanna Be Your Dog’ (origineel van Iggy Pop) brachten ze voor de soundtrack van Disney-film ‘Cruella’ en verrassen deden ze met een Billie Eilish cover van ‘bury your friend’. Verrast van zoveel energie vraagt Damiano aan het publiek om de energie vast te houden en dat ze toch ook een trager nummer zullen spelen om zelf even op adem te komen. Een prachtige versie van ‘Coraline’ volgt.
Om het energieveld terug omhoog te trekken na een iets meer ingetogen nummer wordt ‘I Wanna Be Your Slave’ ingezet dat nog luider meegebruld wordt dan tijdens de soundcheck wat Damiano doet besluiten met een stevige sprong het publiek in te duiken. Dat het tempo moordend genoemd mag worden is misschien nog wel een eufemisme, want ze lijken nog wel een versnelling hoger te schakelen. Ook de roddelaars geven ze lik op stuk met hun versie van Harry Styles’ ‘Kiwi’, dat afgesloten wordt met de woorden “I do what I fucking want on my stage!”
Hun set sluiten ze af door een twintigtal fans uit te nodigen op het podium wat voor een uitgelaten en chaotisch einde zorgt. Wanneer het terrein ondertussen al half leeg gestroomd is duikt Damiano weer het podium op met “Surprise motherfuckers!” wat alle fans doet terugstormen voor de derde ‘I Wanna Be Your Slave’ dat van voor tot achter het veld in beweging zet en de laatste sterke stemmen ook doet breken.
Setlist Måneskin
- In Nome Del Padre
- Zitti e Buoni
- I Wanna Be Your Dog (Iggy Pop cover)
- bury a friend (Billie Eilish cover)
- Chosen
- Take Me Out
- Beggin’
- Coraline
- I Wanna Be Your Slave
- Somebody Told Me
- For Your Love
- Kiwi (Harry Styles cover)
- Close To The Top
- Lividi Sui Gomiti
- I Wanna Be Your Slave
De verwachting loste Måneskin volledig in en het is nu al aftellen naar hun nieuwe album dat in het najaar verschijnt alsook hun volgende Belgische doortocht. Dat het een stevig gebeuren zal worden is nu al duidelijk en de kans dat het wederom in een mum van tijd uitverkoopt niet onbestaande.
Romeo Elvis slaan we gade vanop afstand terwijl we onze innerlijke mens vervullen met nog een stuk heerlijke pizza en voldoende vocht op te nemen voor de rit huiswaarts.
Froy's Blog 