Geheel onverwacht overtuigde Joke me afgelopen week voor nog een extra concert van Mika toe te voegen aan mijn concertlijstje van deze zomer, want hij passeert deze zomer maar liefst twee keer in België. In juni ging deed hij reeds een passage tijdens Live /s Live in Zeebrugge maar vandaag stond hij ook geprogrammeerd op Baudet’stival in Bertrix. Heel veel overtuigingskracht was er niet nodig en zo reden we deze voormiddag net geen 2 uur en half naar de Luxemburgse gemeente.
Het festivalterrein bevindt zicht op het gemeenteplein waar je tijdens een zomerse wandeltocht achteloos over zou wandelen als een gezellig Ardens dorpje. Niets geeft wacht dat hier ieder jaar weer een driedaags festival zijn tenten opslaat met een toch best mooie (Franse) affiche.
We arriveerden vlak na het optreden van Achille en na onze innerlijke geesten te versterken vatten we met een fris drankje post op het plein voor het optreden van Gagnant Tremplin. Bij momenten doet de band denken aan een mix van The Corrs en het werk van Sinéad O’Connor, jammer genoeg is er weinig wisselwerking tussen de band, zijn de interacties lauw en blijft het publiek het geheel dus eerder aanschouwen tot een gezellig samen zijn met heel wat gebabbel tot gevolg.
In een sneltempo (tussen iedere act zit een half uur) wordt het podium opgebouwd en zoeken we onze weg naar meer vooraan het podium. Daar mag Claire Laffut het beste van zichzelf geven, deze 18-jarige Belgische is een multi-talent en blijkt al heel wat modellenwerk te hebben verricht. Sinds 2018 timmert ze ook aan muzikale carrière en liet eind vorig jaar haar debuutalbum ‘Blue’ op de wereld los. Franstalige electropop dat live aardig goed klinkt en werkt, in het begin vermoed je aan haar sprongetjes op een aerobic-les uit de jaren ’90 te zijn beland maar gaandeweg slaagt Claire erin trager te gaan dansen en het publiek danig te bespelen zodat ze iedereen meeheeft, inclusief ons ondanks we geen idee hebben wat ze bezingt.
De zon is ondertussen tevoorschijn gekomen en brandt aardig zijn weg. Als MIKA het podium in het zwart opwandelt lijkt die echter heel blij te zijn met de zon. Een akoestische intro van ‘Lollipop’ dat eindigt met de band die inzet en overgaat in ‘Origin of Love’ levert een eerder lauw onthaal op. Ja, MIKA geniet volop van de zon en het is pas als hij zijn zwart kostuum ontdoet van de zwarte lappen stof die de afbeelding van spieren onthullen dat het publiek wakker wordt, maar iedereen is helemaal mee zodra MIKA zijn bovenlichaam ontbloot en iedereen laat genieten van hoe fit hij eruit ziet.
Een kledingwissel volgt en voor het derde nummer wandelt MIKA in een fuchsia kostuum het podium op. We worden meegenomen naar de Britse pub ‘Butterfly Lounge’ voor ‘Big Girl (You Are Beautiful), en al snel kruipt hij het podium af om tussen het publiek mee te gaan dansen. Het feest is echt begonnen! Hij zoekt iedereen op, tot ver achteraan het plein, om helemaal terug te komen en plots staan we daar, oog in oog met MIKA te dansen en zingen.
Vanaf dan heeft hij iedereen in de palm van zijn hand, nog meer als hij ‘Boum Boum Boum’ intzet, de Franstalige zomersingle van enkele jaren terug en als hij cheecky met zijn poep richting het publiek meedanst op de baslijn.
Elk nummer wordt luidkeels meegezongen en geschreeuwd, er wordt gedanst en gesprongen en MIKA is in meer dan een geweldige mood, mede dankzij de zon waardoor hij iedereen ziet en de energieke sfeer die door deze wisselwerking ontstaat. ‘Yo Yo’ kreeg een iets aangepast jasje, en kent een akoestische en breekbare intro waardoor duidelijk dat MIKA nog steeds breekbare, donkere teksten, omhult met een vrolijke sound.
‘Happy Ending’ krijgt een outro op gitaar en doet weer een MIKA vol emotie en breekbaarheid naar boven komen. Kippenvel! In de warmte van de zon, de massa en het stenen plein heeft ‘Ice Cream’ nog nooit zo toepasselijk geklonken. Op het einde van ‘Underwater’ kijkt hij naar de zijkant van het podium. Vlak voor het concert ontmoette hij daar een jong meisje, dochter van één van de crew-leden van het festival, die achteloos spelletjes aan het spelen was op de gsm van haar moeder. Ongeïnteresseerd als 7-jarige in het festival en alle grote artiesten die er passeren. MIKA kon haar overtuigen op het podium te komen, maar de angst is toch toegeslagen terwijl ze stond toe te kijken langs de zijkant van het podium. Hij weet haar toch te overtuigen, en al huilend stapt ze het podium op. ‘il faut pas pleurer, j’te l’promet, j’suis la’ fluistert hij haar toe, en moedig wrijft ze haar tranen weg en verzoekt MIKA ons om haar te volgen voor de outro van ‘Underwater’.
Een explosieve versie van ‘Rain’ en ‘Elle Me Dit’ volgen voordat hij de show afsluit met loeihard meegebrulde ‘Grace Kelly’ en ‘We Are Golden’ voor hij ons bedankt voor de magische show. Maar zomaar hem laten gaan is onmogelijk, MIKA wordt luid gescandeerd en aangemaand terug te keren. en jawel, met ‘Love Today’ krijgen we een waardige afsluiten en nog één kans om alles te geven. Daarna is het echt afgelopen, zichtbaar blij bedankt hij ons en wenst hij ons een ongelooflijk mooie zomer toe. De remix van ‘Yo Yo’ wordt ingezet (on tape) terwijl MIKA nog uitgebreid afscheid neemt en zijn band opnieuw het podium oproept om samen, met het publiek, te dansen. Geweldig!
Setlist
- Lollipop
- Origin of Love
- Big Girl (You’re Beautiful)
- Boum Boum Boum
- Relax, Take it Easy
- Tiny Love
- Yo Yo
- Happy Ending
- Ice Cream
- Underwater
- Rain
- Elle Me dit
- Grace Kelly
- We Are Golden
- Love Today
We zoeken wat verfrissing op, lessen onze dorst en vullen onze magen en praten nog na over het optreden van MIKA alvorens we terugkeren naar de wagen, terwijl we het festivalterrein verlaten rijdt Julien Dore op het festivalterrein die net zijn show begint. Het ziet er geweldig uit, het klinkt goed en even twijfelen we toch nog te blijven. Maar de lange autorit huiswaarts doet ons anders beslissen, al genieten we nog even mee in de korte wandeltocht naar de parking. De rit huiswaarts vullen we door luidkeels mee te zingen op de CD’s van MIKA.
Een heerlijke, impuslieve, zomerdag!
Froy's Blog 